احداث پیاده راه شهر رشت با وجود تمام مخالفت های مسئولان و بازاریان نه تنها بار مثبت فرهنگی و اقتصادی نداشته بلکه موجب تحمیل هزینههای هنگفت به شهرداری رشت شد و شهروندان را نیز در دسترسی به بازار به ویژه در فصل گرم تابستان با مشکلاتی مواجه کرد. به گزارش پایگاه خبری رشت پرس کمیسیون […]
احداث پیاده راه شهر رشت با وجود تمام مخالفت های مسئولان و بازاریان نه تنها بار مثبت فرهنگی و اقتصادی نداشته بلکه موجب تحمیل هزینههای هنگفت به شهرداری رشت شد و شهروندان را نیز در دسترسی به بازار به ویژه در فصل گرم تابستان با مشکلاتی مواجه کرد.
به گزارش پایگاه خبری رشت پرس کمیسیون بهداشت، محیط زیست و خدمات شهری شورای شهر موظف به بررسی و اعلام نظر در خصوص طرح ها، چشم اندازها، اهداف، ماموریت ها، راهبردها و سیاستهای خدمات شهری که باید با شناخت معضلات و تهدیدهای شهر، راهکارهایی را به منظور رفع این معضلات در قالب طرح به شورای اسلامی ارائه دهد. این کمیسیون که بار سنگین نظارت بر سه حوزه مهم و مرتبط با سلامت شهروندان را بر عهده دارد باید از نظارتی دقیق تر برخوردار بوده تا بتواند موجب ارتقا خدمات به رشتوندان شود.
11 فروردین سال 95 همزمان با میلاد حضرت فاطمه زهرا(س) بافت مرکزی رشت شاهد افتتاح فاز نخست پیاده راه فرهنگی رشت بود، پیاده راهی که گفته میشد نخستین گام از طرح بازآفرینی رشت است.
در همه کشورهای جهان و در مراکز تجاری شهر، پیاده راهسازیها با اهدافی چون زیباسازی فضاهای شهری، ایجاد و شادابی در پیاده راهها ومشارکت شهروندان در بهبود کیفیت محیط شهری، کاهش مشکلات ترافیکی محدوده و ایجاد فضاهای خاطره انگیز احداث تا مورد استفاده شهروندان قرار گیرد، اما باید توجه کرد صرف احداث مسیر ویژه پیاده، موفقیت و کارایی آنرا در شهر تضمین نمی کند.
در احداث پیاده راهها باید به همه اقشار در همه گروههای سنی توجه داشت و ضمن ایجاد حاشیه امن برای بازار، زمینه جذب گردشگر و رونق اقتصادی را فراهم کرد.
اما آنچه که به عنوان پیاده راه در رشت مشاهده میکنیم طرحی ناقص است که تنها نیمی از آن اجرا شده و بسیار متفاوتتر از طرحی است که از ابتدا تصویب شده و بسیاری از طرح های مورد نظر آن عملی نگردیده است، در واقع پیاده راه سازی بسیار وسیعتر از آن چیزی است که در رشت اجرا شده است.
به گفته شهردار وقت رشت(ثابت قدم)« ساخت این پیاده راه بهعنوان بزرگترین مسیر پیادهروی دنیا در قالب طرح بازآفرینی شهر از رودخانه زرجوب آغاز شده و تا تالاب عینک امتداد مییابد»، طرحی که با گذشت سه سال هنوز در بافت مرکزی رشت محجور مانده و نه تنها موفقیتی حاصل نکرده بلکه موجب شکایات بازرایان و کسبه شهرداری نیز شده است.
قرار بود پیاده راه با مساحت 26 هزارو 500متر مربع در دو فاز اجرایی شود و کوچهها و معابر بن بست داخل آن که قابلیت بازگشایی دارند، اجرا تا دیگر خودروها وارد پیاده راه نشوند ضمن اینکه زیرساختهای لازم برای رشتوندان فراهم تا دسترسی آسان به بازار رشت که داخل این بافت قرار دارد، ایجاد شود اما متاسفانه به علت عدم توجه به مباحثی همچون ایجاد پارکینگها وعدم دسترسی به سایر محورهای مواصلاتی…در پیاده راه رشت شاهد بروز مشکلاتی هستیم.
نماینده مردم رشت در مجلس نیز معتقد است پروژه پیاده راه فرهنگی شهر رشت بهصورت عجولانه و بدون فراهم کردن زیرساختهای لازم به مرحله اجرا رسید و با قطع شدن شاهرگهای بازار رشت انبوهی از چکهای برگشتی در دست بازاریان باقی ماند و عده زیادی از آنان نیز ورشکسته و یا روانه زندان شدند. این پروژه ناقص در حالی اجرایی شد که برای انجام آن هیچ هماهنگی با مردم، بازاریان و کسانی که در استان با بازار رشت مستقیماً داد و ستد داشتند صورت نگرفت.
به واقع، احداث پیاده راه شهر رشت با وجود تمام مخالفت های مسئولان و بازاریان نه تنها بار مثبت فرهنگی و اقتصادی نداشته بلکه موجب تحمیل هزینههای هنگفت به شهرداری رشت شد و شهروندان را نیز در دسترسی به بازار به ویژه در فصل گرم تابستان با مشکلاتی مواجه کرد.
روزهای این پیاده راه فاقد سایهاندازی لازم برای لحظهایی استراحت در آفتاب سوزان تابستان است و در جای جای این پیاده راه شاهد درختچههای کوچکی هستید که جایگزین درختان تنومندی شدند که با سایه خود گرمای تابستان را برای شهروندان تحمل پذیرتر می کردند.
عصرهنگام نیز حضور کبابیها و قهوهچیهای سیار با میز و صندلیهای اطرافشان جلوه ایی دیگر به این پیاده راه بخشیده و شبهایش نیز با تیربرق های عظیم و بسیار بسیار جذاب(؟!) فاقد روشنایی و نور لازم در روشن کردن این پیاده راه است.
عدم برخورداری از سرویس بهداشتی در این پیاده راه، مشکلات عبور و مرور شهروندان به ویژه سالمندان، عدم برخورداری از فضای سبز کافی، کمبود المانهای مناسب با هویت شهر، سرگردانی شهروندان در رسیدن به مقصد و در نهایت عدم وجود زیرساختهای لازم باید کمیسیون بهداشت، محیط زیست و خدمات شهری را موظف تر به جنبه نظارتی خود گرداند نه اینکه صرفا بسنده به برگزاری جلسات و مصوبههایی کند که هیچ یک ضمانت اجرایی لازم را نداشته وضعیت کنونی پیاده راه نشان دهنده ناکارآمدی و یا عدم توجه به مصوبات این کمیسیون شورا توسط شهرداری(!!) است.
مصوباتی چون الزام شهرداری به ایجاد پارکینگ و بازارچه هفتگی در بافت مرکزی شهر و … جهت رفاه حال شهروندان در راستای ساماندهی دستفروشان(که تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل)، اصلاح روشنایی و گلکاری پیاده راه فرهنگی ، ارائه طرح جدید برای فضای سبز پیاده راه فرهنگی ، توجه به اقلیم شهر هنگام اصلاح روشنایی پیاده راه فرهنگی و نیز استفاده از درختانی در اصلاح فضای سبز این مکان استفاده شود که مبحث سایه اندازی رعایت شود و توسعه درختان میوه در سطح شهر که وضعیت کنونی نشان دهنده عدم اجرای هیچ یک از مصوبات است.
باید خروجی جلسات کمیسیونی که خود را بهترین کمیسیون شورا در برگزاری جلسات می داند منجر به نتایج محسوسی در شهر شود نه اینکه شهروندان برای یافتن سرویس بهداشتی، پارگینگ خودرو یا عبور راحت از بافت مرکزی شهر که حداقل اماکان رفاهی در شهر است سرگردان شده و در نهایت لذت گردش در شهر را با سرگردانی و صرفنظر از حضور در بازار رشت عوض کرده و به خانه های خود بازگردند.
انتهای پیا.083466